お風呂, het Japanse bad

Beste mensen,

In deze blog zou ik het graag willen hebben over een Japanse gewoonte die ik maar al te graag zou overnemen, en die ik aan iedereen aanraad om ook over te nemen. Ik heb het dan natuurlijk over het Japanse bad, o-furo, お風呂. Ik zou u graag een eigen interpretatie geven van de gewoonte, en uitleggen hoe het allemaal in zijn werk gaat. Als u een gevoelige lezer bent, dan zou ik u aanraden om te stoppen met lezen en voort te gaan met uw werk, studie of andere belangrijkere bezigheid.

Het Japanse bad is heerlijk. Ik denk dat ik daarover wel heel erg duidelijk ben geweest in de vorige blogs. Maar wat is er dan zo heerlijk aan? Wel, ik zal het u allemaal uitleggen. Van begin tot einde.
Allereerst als binnenkomt (naakt, handdoeken zijn niet toegelaten in de badplaats zelf) en ge hebt nog nooit een Japans bad genomen, dan is het even raar. De douches staan namelijk ter hoogte van het bekken. Het is dus de bedoeling om een krukje te nemen en plaats te nemen voor de spiegel.
Dan begint het wassen. Gewoonlijk neemt men hierbij zijn tijd. Alles wordt op het gemak gedaan. Haasten is een woord die ze niet kennen. Het wassen zelf is denk ik ook een vreemd zicht in begin. Jappen zijn behoorlijk ijdel, en hebben dan ook gemiddeld een 6-tal fleskes zeep. Ik denk dan spontaan aan shampoo, conditioner, douchegel, hydraterend zeepke voor het gezicht, en dan nog 2 mysterieuze fleskes waar ik de reden en gebruik niet van ken. Ik hou het gewoonlijk bij 2 flesjes: shampoo en douchegel.
Een washandje zoals wij kennen, wordt nauwelijks gebruikt. Over het algemeen wordt er een soort van kleine handdoek gebruikt, uit dezelfde stof als een washandje. Dan kan men alle plaatsen betrekken in het gebeuren. Mensen die toch een washadje gebruiken, laten dan hun rug wassen door een vriend.
Wat echter niet gebeurt (en dat vind ik nogal vreemd aangezien de meeste Jappen een vrij homo-voorkomen hebben, wat zij dan `mode` noemen...) is dat ze mekaar brutaal in de aars rammen. Dat zou hier meer aanvaard moeten zijn, aangezien ze hier een properder kontje hebben, en als er een scheur zou zijn, dan moeten ze niet nog eens schuren met WC-papier. Werkelijk, als ik een homo zou zijn, dan het liefst hier! (geen rekening gehouden met het feit dat het hier maatschappelijk nog niet echt aanvaard is...) Nu ja, misschien (lees:waarschijnlijk) gebeurt het hier ook wel, maar dan in de latere uurtjes. Ik neem gewoonlijk omstreeks 23ｈ-00h een bad, en zij dan wat later.
Alleszins wordt er meer gedaan dan wassen alleen. Men scheert zich ook, poetst zijn tanden, men heeft een gezellige babbel over dit en over dat. En dit alles gebeurt op een zeer rustige, gezellige (trage) manier. Het wassen en tandenpoetsen en scheren en alles samen duurt toch gemakkelijk 45 minuten. En dan zijt ge nog ni in het bad geweest.

Na dit gebeuren is het grote moment aangebroken. Relaxen in het gemeenschappelijk bad met een gemiddelde temperatuur van 45゜C. Hier is het gewoon relaxen en een gezellig babbeltje slaan. Als de temperatuur naar het hoofd stijgt, pakt ge een washandje, doordrengt het met koud water, kruipt terug in bad, en legt het op u hoofd. En dan terug relaxen...

Na het bad spoelt ge u nog eens af, alsook het krukje, en verlaat de badkamer.

Dit is wat er gebeurt in een Japanse badkamer. Althans een gezemanlijke badkamer. Bij de mensen thuis, is het een eenpersoonsbad waar ze dan om beurten inkruipen. Het water kan gemakkelijk meerdere keren gebruikt worden aangezien men zich volledig wast alvorens erin te kruipen. Naderhand wordt het water van het bad gebruikt voor het wasmachien. Efficient en besparend. Heerlijk toch die Jappen!

Tot zover mijn uitleg over het Japanse bad.

Propere Michael vanuit Osaka, Japan.